از چشمه محبت یک جرعه مهربانی بیاور ما اینجا یادمان رفته است با مادران تنها و پدران پیرمان چگونه رفتار کنیم.آنجایی که تو هستی انصاف چند؟ کیلویی!
چند کیلو انصاف هم یادت نرود.نداریم.قحطی اش آمده.
اگر دستت باز است یک کوره پر از آتش بیاور که زود خاموش نشود.
حسادت،نادانی،دین فروشی مذهب گرایی،خدا ناشناسی،خود پسندی،زیاده خواهی و چند تا خفت دیگر در ذات ما هست بی زحمت که باید بسوزانی.
می دانم که می توانی ! چند تخته حافظه بیاور،اگر شد بیشتر..
بین همه ما قسمت کن که ما زود یادمان می رود کی به کی است و کی بودیم و چی داشتیم و کجا رفتیم و چطور آمدی و چرا می روی.
آهای آزادی این طرفها چاپلوسی و همدلی همخانه شده اند و زود به زود ما را از هم می رنجانند
با خودت چند فروند حوصله و صداقت بیاور تا خودمان را بشناسیم.
راستی شنیده ایم جنبه با تو فامیل است.از او بخواه نطفه اش را در وجود و روح ما بکارد تا با تو فامیل شویم.
اگر اینها را نیاوردی به نفع خودت است که ارتشی آهنین و شکست ناپذیر از انسانیت مطلق بیاوری چون خیلی زود ما تو را سلاخی میکنیم.
پ ن: این متن تکمیل شده قطعه کوتاهی است که پیش از این در تاریخ ۲۰۰۹/۱۱/۲۲ در همین بلاگ نوشته شد.
از اینکه همسر نازنین و فهیمی مثل تو دارم به خودم می بالم
پاسخ دادنحذفای بابا پریسا جون تو هم که هر از چند ماه می گیردت یه تیپا به اردنگی خور خودمون می زنی و دل من یکی کباب.
پاسخ دادنحذفآی پریسا بانو دلت تنگه و روحت بلند و به قول این خانم شیرین اوردنگی زدنت بیست
پاسخ دادنحذفپایت شب سیه سپید است
پاسخ دادنحذفپریسا خانم اگه طرف شما اومد سلام ما را هم بهش برسانید
پاسخ دادنحذفراستی کسالتتون بر طرف شده ؟
علی جان ممنونم محبت دارید خیلی بهترم فیس بوک هم که نیستید دیگه
پاسخ دادنحذفپریسا جان
پاسخ دادنحذفبازم خوبه که توی پراگ چاپلوسی و همدلی همخونه هستن.
اینجا چاپلوسی با شوهرش حسادت و همدلی و شوهرش حماقت توی یک خونه زندگی میکنن.
منم مثل گربه روی شیروانی داغ زندگی میکنم.
ولی از همه اینا بگذریم و بریم سر اصل مطلب. قشنگ نوشته بودی.
اردوان
سلام
پاسخ دادنحذفمیخواستم بگم با اجازه تون اپم .
اردوان