همیشه وقتی مردم در اوج عقل گرایی هستند من در نهایت احساساتم و البته برعکس این موضوع هم هست.خیلی وقت است حرف نمی زنم چون انگ خارج نشینی حرف نزن زیاد چسباندند ولی دل صاحب مرده خوشی و شادی بی مردمش را نمی فهمد.
از روزی که راهپیمایی ۲۵ بهمن اعلام شد تا به حالا که تمام شد و رفت من عصبانی بودم و کمی نگران.
وقتی چشمها بسته می شود انگار چشم روشنفکر و عاقل و بزرگ و کوچک و پیر و جوان با هم بسته است.
امیدوارم یکی پیدا بشود جواب سوالهای مرا بدهد:
۱- مقایسه با مصر در تمام سطوح انجام شد؟آیا کسی گفت مصری ها در ۱۸ روز ۳۰۰ کشته دادند؟یا فقط گفتیم مصری ها ۱۸ روزه موفق شدند؟
۲-آیا متوجه هستیم که ایران شامل وبسایتها و دنیای مجازی نیست و مردم عادی و ناراضی بی خبر هستند و تنها راه آگاهی شان درباره راهپیماییها صدا و سیماست؟
۳-آیا نمی دانیم مصری ها تمام خبرگزاریهای جهانی را همراه داشتند و ما حتا به فکر پس گرفتن صدا و سیمای خودمان نیستیم؟
۴-آیا گز کردن با مجوز یا بی مجوز در سکوت از میدان امام حسین تا آزادی دردی دوا می کند؟
۵-آیا اعلام اینکه جنبش نمرده است تغییری در ماهیت حکومت خونخوار ایجاد کرده آنها را آگاه می کند و می ترساند؟
۶-از دست دادن جوانها و زندانی شدنشان در اگاهی مردمی که اگاه نیستند اما ناراضی هستند تاثیر دارد یا فقط نخبه ها را از دست می دهیم؟
عقل من کم شده یا احساسات همه را به خواب برده است؟
از روزی که راهپیمایی ۲۵ بهمن اعلام شد تا به حالا که تمام شد و رفت من عصبانی بودم و کمی نگران.
وقتی چشمها بسته می شود انگار چشم روشنفکر و عاقل و بزرگ و کوچک و پیر و جوان با هم بسته است.
امیدوارم یکی پیدا بشود جواب سوالهای مرا بدهد:
۱- مقایسه با مصر در تمام سطوح انجام شد؟آیا کسی گفت مصری ها در ۱۸ روز ۳۰۰ کشته دادند؟یا فقط گفتیم مصری ها ۱۸ روزه موفق شدند؟
۲-آیا متوجه هستیم که ایران شامل وبسایتها و دنیای مجازی نیست و مردم عادی و ناراضی بی خبر هستند و تنها راه آگاهی شان درباره راهپیماییها صدا و سیماست؟
۳-آیا نمی دانیم مصری ها تمام خبرگزاریهای جهانی را همراه داشتند و ما حتا به فکر پس گرفتن صدا و سیمای خودمان نیستیم؟
۴-آیا گز کردن با مجوز یا بی مجوز در سکوت از میدان امام حسین تا آزادی دردی دوا می کند؟
۵-آیا اعلام اینکه جنبش نمرده است تغییری در ماهیت حکومت خونخوار ایجاد کرده آنها را آگاه می کند و می ترساند؟
۶-از دست دادن جوانها و زندانی شدنشان در اگاهی مردمی که اگاه نیستند اما ناراضی هستند تاثیر دارد یا فقط نخبه ها را از دست می دهیم؟
عقل من کم شده یا احساسات همه را به خواب برده است؟
پریسای عزیز،
پاسخحذفراستش متوجه سوآل‌های‌ات نمی‌شوم.
مردم مصر کشته دادند مردم ایران نیز بسیار کشته دادند. مردم ایران به اینترنت و ماهواره دست‌رسی دارند و سطح شعور سیاسی‌شان اگر بیشتر از مردم مصر نباشد کمتر نیست.
گز کردن میدان امام حسین تا آزادی بسیاری از دردها را دوا می‌کند برای همین است که اجازه نمی‌دهند مردم این راه را گز کنند.
نه عقل تو کم شده نه احساسات همه را به خواب برده است. دنیا پیچیده است و ایران در مرکز حوادث جهانی قرار دارد و مبارزه و آزادی یک شبه میسر نیست مردم مصر هم راه طولانی در پیش دارند.
باید صبور بود و تلاش کرد گامی به پیش نهاد. خود را آگاه دیدن و مردم را ناآگاه شمردن گامی به پس نهادن است.
ما هم تو شش ماه ۷۰ تا کشته دادیم البته با حساب زندانی های کشته شده خود من هنوز تنم کبوده از شوکرها و کتک ها.دیگه تا همه مردم با خبر نباشند این حرکت ها جز تلفات دادن هیچی نیست
پاسخحذفاومدم سر آقای عزیزی غر بزنم رفتم دیدم چقدر آقای گلی هستن :)))))) چرا اینقدر همیشه رو اعصابی آقای عزیزی شما که اینقدر خوپ هستید؟هر وقت نظرات ون رو اینجا م خونم نوشتید : من که نمی فهمم!!
پاسخحذفخدا نکنه شما نفهمید ما بفهمیم؟ :)))
شیرین جون آقای عزیزی استاد من هستند مشکل شاید از نوشته ها یا اعتقادات منه
پاسخحذفپرسا جان، راستش هم از دست خودمون عصبانیم، و هم یک هم هنوز به خودمون امید دارم و حتی هنوز گاهی افتخار هم میکنم.
پاسخحذف25 بهمن من هم تو خیابون آزادی بودم. چون از طرف ازادی حرکت کرده بودم به انقلاب نرسیدم و تاریک که شد مجبور شدم برگردم. مردم زیاد بودن و نیرو هم زیاد بود... راستش وقتی جلوی چشم خودم از 2-3 متر فاصله یک دختر رو بسیجی ها کشیدن و بردن تو پایگاه، و مردم مات و مبهوت فقط نگاه کردن، احساس انزجارم نسبت به همفکرام زد بالا.. ولی وقتی شب، شجاعتشون رو در شعار دادن و کتک زدن بسیجی ها از تی وی نگاه کردم یکم دیگه دلم قرص شد...
پر از تناقضات و نقاط مبهمیم ما... نمیشه به راحتی در موردش نظر داد. ما خیلی پیچیده و سختیم ...
سلام پریسا خانم و ایلبرای بسیار عزیزم خوشحالم که سالمی ایلبرا بانو! من 25 بهمن از امام حسین به سمت انقلاب رفتم شک ندارم که بیش از 700 هزار نفر بودیم. ایلبرای عزیز اگر همین مردم غیور نبودند خود من 25 بهمن دستگیر شده بودم... اما گاهی هم نمیدانم چرا جمعیت بدجوری قفل میکنن. خاطراتم رو از این روز باشکوه مفصل نوشته ام در وبلاگم... ایلبرای عزیزم.
پاسخحذفشیرین عزیز،
پاسخحذفشما لطف دارین. راستش این چیزها را خوب می‌فهمم ولی از روی ادب می‌گویم «متوجه نمی‌شوم» به جای این که بگویم «مخالفم» :)
مثلا دوست خوب‌مان ilbra می‌نویسد:«راستش وقتی جلوی چشم خودم از 2-3 متر فاصله یک دختر رو بسیجی ها کشیدن و بردن تو پایگاه، و مردم مات و مبهوت فقط نگاه کردن، احساس انزجارم نسبت به همفکرام زد بالا...» باید بنویسم ilbra عزیز مگر تو خودت هم آنجا نبودی پس چرا می‌گویی «مردم مات و مبهوت...» انگار تو واحدی جدا از آن «مردم مات...» بوده‌یی. درستش این بود که بنویسم: وقتی جلوی چشم خودم... از خودم منزجر شدم که چرا کاری نمی‌کنم... ولی وقتی شب...» می‌خواهم بگویم برای درک حرکت مردم باید خودمان را درک کنیم. این نزجار که گاه بالا می‌زند بیشتر انزجار از خود است که فرافکنی شده در مردم خطاب می‌گیرد. تراس‌ها و نگرانی‌های خودمان را که بشناسیم ترس‌ها و نگرانی‌های بقیه را هم خواهیم شناخت.
بطور کلی مقایسه قیام مصر با ایران مقایسه نادرستی است. مصر کجا ایران کجا!؟ ایران یک حکومت ایدئولوژیک قرون وسطی دارد در صورتی که مصر یک حکومت نیمه نظامی ناسیونالیست چموش داشت.
پاسخحذفدر مورد اینکه اگر چند نفر در تظاهرات کشته شوند تاثیر گذار هست یا نه؟ متاسفانه باید بگویم که بله تاثیر یک کشته بیش از هزاران زنده است، آن هم خصوصا در کشوری شهید پروری مثل ایران. ببین عزیز من، اگر شهید این همه ارزش نداشت حسین شیره‌ای و شرکاء این همه خودشان را جر نمی‌دادند شهید دزدی کنند!
حالا ممکن است بپرسی آیا این راه که ما می‌رویم (منظور راه شهید پروری و الخ است) درست است یا نه! پاسخ من منفی است ولی خوب عزیز جان پاسخ من و تو که ملاک نمی‌شود پاسخ هفتاد و اندی میلیون شیعه شهید پرور مهم است. یک نگاه بینداز به آنهایی که نزدیک به 30 سال پیش یکی از اعضای خانواده شان توی جنگ یا توی انقلاب قبلی کشته شد، هنوز که هنوز است بعد از 30 سال دارند از قبل آن آدم که مرده پوسیده رفته نان می‌خورند، شده یک نوع دکان دونبش! ندیدی در روزهای انتخابات چقدر در حکومت بین جناح های متخاصم بر سر شهیدان همت، باکری و زینالدین با هم گلاویز شده بودند که مبادا دیگری جنازه یکی از این شهیدان را سهم خود کند و طرف مقابل سرش بی کلاه بماند!
خلاصه اینکه خواهر جان من و تو نیستیم که تعیین تکلیف می‌کنیم، تعیین تکلیف را عوام می‌کنند که قربانش بروم تعدادشان بالغ بر 70 اندی میلیون است
درود به پریسای خوب و دلسوز به حال ایران
پاسخحذفدستاوردهای مردم مصر (فعلا معلوم نیست چیست)اساسی و بادوام نخواهد بود؛ میوه زود افتاد به دامن مشتاقان.
اگر جنبش ما به پیروزی برسد (که خواهد رسید) مطمئن باشید که ثمراتش ماندنی خواهد بود و بذرش در سراسر خاک منطقه خواهد رویید، چون دارد آرام آرام جان می گیرد و ابزار دوام خودش را می سازد.