۱۳۹۲ مرداد ۲۷, یکشنبه

بای بای. فیس! بوغ

برای برخی در آمریکا مکانی برای یافتن عشق است و در اروپا برای همکاری گروهی دانش آموزان و در جهان عرب برای قرارهای انقلابی. برای ما جاییست عجیب و غریب برای متعجب  کردن آنهایی که دوستمان دارند.
خوشحالم که دیگر عضو نیستم و می توانم به نوشتن و خواندن بپردازم.
حالا برای شروع وبلاگ نویسی مجله ای الکترونیکی را با شما قسمت می کنم. ایران و خاورمیانه

۲ نظر:

  1. ما عادت داریم معنی همه چیز رو عوض کنیم، معنی فیسبوک، معنی اعتصاب غذا! معنی زندگی ...
    کلا ملتی هستیم که نمی دونیم از امکانات و حتی از کلمات چطور باید استفاده کنیم...

    پاسخحذف
  2. برداشتی که به تازگی از فیس بوک داشتی، حدود 3 سال پیش برایم پیش آمد و آنرا بستم. به هر روی شاید امروز بهتر می توانم درک کنم که صرف داشتن امکانات نمی تواند برای رشد کافی باشد
    این خود بخشهایی از تغییراتی بود که در این سالهای پس از ورود به کشور جدیدم برایم پیش آمد. باوری که امروز دارم این است که هر چقدر رو به جلو می روم، باز هم نمی دانم.
    بگذریم ...
    فرهنگ و آموزشِ استفاده از فن آوری امری است بسیار وسیعتر از دسترسی و داشتن امکانات. و جالبتر آن است که دسترسی به آخرین محصولات در جهان سوم سریعتر از محل ساخت آن است
    پریسای نازنین درخواستی داشتم که برایت خواستم ایمیل کنم. اما متاسفانه هیچ راهی پیدا نکردم، جز این راه. ممنون می شوم که لینک یا ایمیلی که بتوان با خودت تماس گرفت را بگویی
    با سپاس

    پاسخحذف