دوستهای نادیده ی این روزهای ما عزیزتر هستند گاهی از عزیزترینهای بودنمان.
تو یکی از آنها بودی که خداحافظی مان به امید دیدار بود.هرگز نگفتیم خداحافظ.
تو در پیچک عشقتان والس می رقصیدی و در هم تنیده می شدید و تنفست سر به شانه هایش گذاشتن بود.
....و تو رفتی و مردی وقتی او رفت و مرد و من نفهمیدم که پرواز خواهی کرد.گویی دوستی ما وصله ای ناجور بود از نفهمیدن های من.
حالا در بهشت می رقصی و پیچک می شوی و والس از تو قوت می گیرد تا در دنیای زمینی ها عشاق را قوت دهد و خودت را خدای عشاق اسمان ها کند.
و من اینجا در حسرت نفهمیدنها و نرقصیدنها و از تو سیراب نشدنها نمی توانم بگویم خداحافظ
به امید دیدار ......
واقعاً متأسف شدم . تازه من یه چیز های دیگه هم شنیدم که چند تا شون ناپدید شدن و بعداً خبر خودکشی شون از زندان اومده , معلومه که رژیم داره بی سر و صدا میکشه و خودکشی رو بهانه میکنه , واقعاً درد ناکه , به امید فرداهای بهتر .
پاسخحذفبا درود و سپاس فراوان : شهرام
حالا در بهشت می رقصی و پیچک می شوی و والس از شما قوت می گیرد تا در دنیای زمینی ها عشاق را قوت دهد و خودتان را خدای عشاق اسمان ها کند.
پاسخحذفای کاش به بهشت اعتقاد داشتم:(((((
من فعلاً مشکلی ندارم نگران نباش اگر شدی البته!
پاسخحذفچیزی نمیتونم بگم
پاسخحذفیعنی چیزی ندارم که بگم
نمیدونم تا کی؟
تا کجا؟
چرا این شده سرنوشت ما بچه‌های دهه 60؟
به جرم عاشقی میکشن و به جرم عاشقی میگیرن
حامد عزیز اتفاقن خیلی نگران بودم ممنونم که یک خبری دادی.گاهی با ایمیل اگر بتونی خبری بده
پاسخحذف