کوه استقامتی که دلش برای کوه و دشت تنگ شده( به امید آزادی اش احمد زیدآبادی)

در آخرین خبری که از تو شنیدم گفته بودی دلت برای کوه و دشت تنگ شده.
کدام کوه و دشت را می گویی قهرمان؟
کاش میشد تو را فقط احمد زیدابادی خطاب کرد.نهایتن فقط دکتر.نمیشود ولی.
کاش دکتر احمد زیدابادی باقی می ماندی!
ولی تو کوره راه سخت و خونین و پر درد قهرمانی را پیموده ای.
ای کاش آسان تر دنبالش رفته بودی ..دنبال قهرمان شدن.
مثل خیلیها که خودشان را فرهنگی و همراه و رفیق و هم رزم تو می دانند.
اینجا تو خارجه به آزادی خواهی سوای دین توهین میکنند.دروغ می گویند.
مثل آنها از خودت قهرمان می ساختی و تو بی بی سی و صدای آمریکا از دین دفاع می کردی.
یا جوک میگفتی و برای بعضیها می شدی قهرمان روشن فکر و قسم ات هم راست بود
دو سه ماه زندان رفته بودی.
کاش قهرمان نمی شدی و سایه ات رو سر مهدیه بانو که یک پا قهرمان شده می ماند.
کاش قلب و روحت دشتی از شرف نبود و شرفت از تو کوهی از استقامت نمی ساخت.
همینطوری مرد معمولی و مهربانی باقی می ماندی که شبها کودکانش را
به دوش می کشد و می رقصند و می خندند.
ای کاش قهرمانی در خونت نبود و می توانستی یکی دوکلمه ناحق به مصلحت بگویی و بدانی مردم تو را
می بخشند و از حرمتت کم نمی شود و وثیقه های میلیونی و لعنتی راه نجاتت می شدند.
خون تو اما رنگین است.همه قهرمانها خونشان رنگین است و زیر بار دروغ و مصلحت نمی روند.
از همه قهرمانها قهرمان تری.
مرد سیاست نیستی ولی از همه سیاستمداران بیشتر از تو می ترسند.
چون قهرمان فهم مایی.تویی که به ما می آموزی راه و بیراه کدام است.
دلت برای کدام کوه تنگ شده قهرمان؟
اگر از احوالات دماوند و دنا بپرسی باید بگویم که از وقتی آوازه تو در شهر پیچیده سر به زیرند.
دلت برای کدام دشت تنگ شده؟
دشت لاله های واژگون چهارمحال را بگویی که همه از وقتی تو در بندی پژمرده اند.
کوه شرف و استقامت ما سبزترین دشت ما تویی قهرمان و دلمان برایت تنگ شده.