غم شهادت فرزاد کمانگر را به خشم تبدیل کنیم.

همه حرفها را از لحظه شهادت فرزاد کمانگر و چهار یار دیگرمان همه ی خوبان زدند.
نتوانستم حرفی نزنم با اینکه بغض راه گلویم را بسته است.
اما یادمان نرود قوم الظالمین می زنند تا صداها را خفه کنند.
می درند تا کمرها را بشکنند.
 می کشند تا بگریانند.
می رنجانند تا سردر گریبان شویم.
شکنجه روحی می دهند تا فراموشی بگیریم.
می ترسم که به زودی و شاید هم نه.. دیر تر...وقتی فراموش کردیم و سرمان به عزیزهای جدیدی گرم شد
خبر بدهند بهروز جاوید تهرانی و منصور اسانلو سکته قلبی کرده اند.
غم را به خشم بدل کنیم تا شمشیر حقمان بر گرز باطلشان کاری شود.